الزام نمایندگان بند 2 به انشا رای
وزارت امور اقتصادی و دارایی
سازمان امور مالیاتی کشور
مرکز دادرسی مالیاتی
شماره: ۲۱۴/۱۴۹۷۰/ص
تاریخ: ۱۴۰۲/۰۸/۱۶
پیوست: ندارد
بسمه تعالی
جناب آقای روح اله محمدی
مدیر محترم گروه دوم حسابرسی هیات دوازدهم امور اقتصادی و زیربنایی دیوان محاسبات کشور
با سلام و احترام
بازگشت به نامه شماره ۵۲۲۰۲/۲۰۴ مورخ ۱۴۰۲/۷/۱۵ در خصوص گزارش مردمی واصله مبنی بر تشکیل جلسه هیئت های حل اختلاف مالیاتی برخلاف ضوابط و مقررات دایر بر انشای رأی توسط نماینده سازمان امور، مالیاتی به استحضار می رساند؛
۱- اصلاحیه قانون دائمی ارزش افزوده شامل مواد مترقی در خصوص استقلال مرکز دادرسی بوده و این امر مستلزم ایجاد ظرفیت های مورد نیاز و آموزش نمایندگان هیئت های حل اختلاف از جمله نمایندگان محترم بند (۲) موضوع ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم است. اجرای کامل این قانون منوط به بسترسازی مناسب و افزایش دانش نمایندگان بوده و نمی توان نادیده گرفت که نمایندگان محترم بند (۲) ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم علی رغم دارا بودن دانش و تخصص بالا در امور حقوقی و قانونی، کماکان تخصص و تبحر لازم در امور مالیاتی (هم تراز نمایندگان محترم سازمان امور مالیاتی) را دارا نمی باشند. فلذا این امر نباید موجب هرگونه اختلال و اطاله در فرآیند دادرسی مالیاتی و تضییع حقوق دولت و مؤدیان مالیاتی و نارضایتی ناشی از آن در بین مؤدیان مالیاتی گردد.
۲- مطابق مفاد تبصره ۱ ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم؛ رأی” هیئت با اکثریت آراء قطعی و لازم الاجرا است، ولی نظر اقلیت باید در متن رأی قید گردد. “این امر لاجرم نیازمند اعلام نظر از سوی نمایندگان موضوع بندهای (۱) و (۳) ماده (۲۴۴) قانون مالیات های مستقیم در جلسه هیئت، فارغ از انشاء یا عدم انشاء رأی توسط نماینده بند (۲) موضوع ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم بوده و منافاتی با قانون نداشته و اعلام نظر مکتوب از سوی نماینده سازمان امور مالیاتی در حکم انشای رأی محسوب نمی گردد و خللی بر قانون وارد نمی سازد و بنابراین موجب نگرانی در باب نفی استقلال و بی طرفی هیئت حل اختلاف مالیاتی نخواهد بود. هم چنین از آن جایی که هر یک از نمایندگان موضوع بندهای (۱) و (۳) موضوع ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم موظفند اظهار نظر خود را به صورت مدلول و مکتوب به نماینده بند (۲) ماده مزبور اعلام نمایند تا در انشای رأی توسط نمایندگان بند (۲) ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم مورد توجه قرار گیرد، پس چنانچه هر یک از نظرات اعلامی، منتج به رأی و در زمره نظر اکثریت نباشد، می بایست وفق مفاد تبصره (۱) ماده مرقوم به عنوان نظر اقلیت در متن رأی قید گردد، لذا درج اعلام نظر هر یک از نمایندگان موضوع بندهای (۱) و (۳) ماده مذکور، فارغ از انشاء رأی است. در واقع اراده انشای رأی و انشای رأی با نماینده بند (۲) موضوع ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم است و بدیهی است که منظور از انشای رأی در محاکم قضایی و شبه قضایی ثبت رأی در سامانه های اداری نیست.
۳- از سوی دیگر لازم به ذکر است که نمایندگان محترم سازمان امور مالیاتی در هیئت های حل اختلاف مالیاتی پس از اصلاحیه قانون دائمی ارزش افزوده و از زمان تأسیس مرکز دادرسی مالیاتی نیز، هم چون گذشته در راستای جلوگیری از آسیب های ناشی از اطاله دادرسی و اجتناب از انباشت پرونده های مالیاتی و به منظور کمک به اصدار رأی با کیفیت و سرعت بالا، اقدام به اعلام نظر کتبی می نمایند و اگر ایفای نقش جدی از سوی نمایندگان سازمان امور مالیاتی و کمک به سایر نمایندگان موضوع ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم، در مواجهه با مسائل پیچیده مالیاتی نبود، روند دادرسی و قطعیت پرونده های مالیاتی و احقاق حقوق دولت و مؤدی تاکنون با اختلالات جدی همراه می شد و این امر جز با هست نمایندگان سازمان امور مالیاتی سروسامان نمی یافت.
۴- در خصوص اشاره به کارشناسان اجرای قرار، مفاد آیین نامه ماده ۲۱۹ قانون مالیات های مستقیم بررسی مجدد موضوع در مرحله توافق با ادارات مالیاتی موضوع ماده ۲۳۸ قانون مالیات های مستقیم را توسط همان گروه رسیدگی کننده بلامانع می داند و این امر نباید مشتبه با کار هیئت های حل اختلاف مالیاتی قرار گیرد و هیئت های حل اختلاف مالیاتی در صدور قرارهای کارشناسی و مدیران دادرسی در صدور احکام قرارهای کارشناسی بر عدم وجود سابقه اظهار نظر قبلی همواره تأکید دارند. ضمن آن که قرار رفع نقص از سوی هیئت حل اختلاف مالیاتی (در مواردی که پرونده مالیاتی دارای نقص باشد) با قرار کارشناسی متفاوت بوده و در اغلب موارد لاجرم می بایست به همان گروه رسیدگی کننده ارجاع گردد تا نسبت به رفع نقص پرونده ای که در هیئت طرح شده، اقدام لازم صورت پذیرد.
محمد طاهری نژاد
رئیس مرکز دادرسی مالیاتی
دانلود PDF بخشنامه
متن کامل بخشنامه در فایل PDFحجم فایل : 1160 کیلو بایت
تمدید ارسال فهرست معاملات
